Jedni badacze zagadnienia tę budowlę a właściwie pozostałości po niej w postaci trwałej ruiny nazywają zamkiem a drudzy dworem obronnym….Obiekt położony jest w południowym skraju otuliny Sulejowskiego Parku Krajobrazowego. Niewątpliwie Bąkowa Góra to miejsce znane z czasów prasłowiańskich, a na ruinie zamku/dworu stał wcześniejszy gródek obronny o konstrukcji drewnianej.
Istnienie do dziś zarysu czytelnego murowanego fortalicjum zawdzięczamy Zbigniewowi Bąkowi herbu Zadora, synowi Zbigniewa Bąka seniora, jednego z najbardziej zaufanych dworzan Władysława Jagiełły. Budowla wzniesiona została w końcu XIV w., lub na początku XV wieku. Po śmierci Zbigniewa w roku 1489 obiekt trafił w ręce Jarosława i Andrzeja Łaskiego oraz Piotra z Bni-na, biskupa włocławskiego. W XVI w. dwór przeszedł w posiadanie rodziny Małachowskich (którzy zapewnie go przebudowali i odnowili). W przeciągu następnych lat gmach wielokrotnie zmieniał gospodarzy aż do początku XVIII wieku, gdy został opuszczony. Prawdopodobnie tego przyczyną była słaba funkcjonalność – mało widne, ciasne pomieszczenia i nikomu niepotrzebne (w dobie artylerii ) funkcje obronne…. W latach 20. XX wieku właściciele Bąkowej Góry – Ostrowscy a potem Potoccy- starali się odnaleźć zamkowe lochy. Działania te nie przyniosły jednak żadnych efektów, pogorszyły natomiast stan i tak już zrujnowanego obiektu. W latach 80. ubiegłego stulecia na terenie fortalicjum przeprowadzono badania archeologiczne połączone z jego odgruzowaniem i odchwaszczaniem. Aktualnie ta trwała ruina znajduje się w rękach prywatnych. Zwiedzanie jest możliwe po wcześniejszym umówieniu się z zarządzającym obiektem. /PW/.
