Światowy Dzień Gołębia to święto obchodzone corocznie 9 kwietna. Gołębie towarzyszą człowiekowi od wieków, ponoć to pierwsze udomowione przez człowieka ptaki – są przedstawiane na egipskich malowidłach sprzed 3 tys. lat – to wtedy zawiązała się ich bliska relacja z człowiekiem.
Począwszy od tamtych czasów gołębie były hodowane i stopniowo zaczęto wykorzystywać ich niezwykłą orientację w terenie do rozwijania usług pocztowych. Gołąb wypuszczony daleko od swojego gniazda zawsze znajdzie drogę do domu – umie idealnie określić swoje położenie i kierunek lotu. W kulturze gołębie to symbol pokoju i wolności.
Obecnie w miastach żyje głównie gołąb miejski (Columba livia f. urbana). Wywodzi się od udomowionego gołębia skalnego (Columba livia), który zbiegł z hodowli i przystosował się do życia w miastach. Na terenie naszego kraju występują jeszcze inni przedstawicieli rodziny gołębiowatych (Columbidae), a największym z nich jest grzywacz (Columba palumbus), który posiada charakterystyczny biały kołnierzyk. Jego łacińska nazwa gatunkowa (palumbus) oznacza gołębia leśnego i właśnie w takim środowisku można było go spotkać najczęściej. Teraz żyje zarówno w lesie jak i w miastach. Innym rodzimym przedstawicielem rodzaju Columba jest siniak (Columba oenas).
Na pierwszy rzut oka wygląda bardzo podobnie do gołębia miejskiego i jak sama nazwa wskazuje charakteryzuje się sinym upierzeniem. Podczas jego obserwacji rzuca się w oczy mieniący się metalicznie zielonkawy kołnierzyk. Nazwa gatunkowa siniaka (oenas) nawiązuje do greckiego słowa oinos (czyli „wino”) i wskazuje kolor ubarwienia jego piersi. Sierpówka (Streptopelia decaocto) należy do rodzaju Streptopelia, którego łacińska nazwa pochodzi z greki i oznacza „skręconego gołębia” – od słów streptos i peleia. Ten szary gołąb posiada charakterystyczny czarny, sierpowaty kołnierzyk. Kolejnym rodzimym leśnym gołębiem jest turkawka (Streptopelia turtur). Ten płochliwy ptak posiada wyjątkowo kolorowe ubarwienie – czarno-biały pręgowany kołnierzyk, siną pierś, a liczne pióra jej skrzydeł mają pomarańczowobrązowe końcówki z czarnym wypełnieniem. Dodatkowo jej pomarańczowa tęczówka oka otacza naga, czerwona skóra.
Opr. i zdj. D.WB
