Bernikla kanadyjska w ilości od kilku do kilkudzisieciu sztuk od trzech lat zimą, jest obserwowana nad Zalewem Sulejowskim w Smardzewicach. Skąd przybywa zimą i dokąd odlatuje wiosną nie wiadomo. Stado trzyma się w jednogatunkowej grupie, ptaki nie boją się ludzi do których podpływają w nadziei nakarmienia chlebem. Nie przejawiają agresywnego zachowania w stosunku do kaczek, łabędzi i traczy. Ich duże zaufanie do człowieka może świadczyć że ptaki uciekły z hodowli lub ogrodu zoologicznego. Bernikla kanadyjska jest gatunkiem północnoamerykańskim jej ojczyzną są Stany Zjednoczone i Kanada. Do Europy została przywieziona jako ptak ozdobny, hodowany głównie w ogrodach i parkach.
Pierwsze sztuczne zasiedlenie 1928 roku było w Niemczech, w 1929 r. w Szwecji, w1930 r.w Danii, a w 1936 r. w Norwegii. Populacja bernikli w Europie była w 1997r. szacowana na ok. 80 tys. szt. Najprawdopodobniej głównie ze szwedzkiej populacji pochodzą osobniki zalatujące do Polski i zimujące na wybrzeżu. Pierwszy pewny lęg bernikli kanadyjskich w Polsce miał miejsce w 2005 r. w parku miejskim w Gdańsku-Przymorzu. Para ptaków, która zbiegła z miejscowego ogrodu zoologicznego, wyprowadziła 6 młodych, które zostały zaobrączkowane. Obecnie jest potwierdzonych kilka lęgów w kraju. Bernikla kanadyjska została wpisana na listę zwierząt gatunków obcych zagrażające polskiej awifaunie co oznacza że powinna być eliminowana ze środowiska przyrodniczego. Jako gatunek obcy może negatywnie wpływać na populacje rodzimych ptaków poprzez: konkurowanie o pokarm, miejsca lęgowe, krzyżowanie z gęgawą. Dotychczasowe badania z W. Brytanii gdzie liczebność bernikli wynosi ok. 16 tys. par (2004r) nie potwierdzają tych obaw.
Tekst Z.K.
Fot. P.W.
